blogk

Fortsetzung von Fenster 18:

Ds Läbe heig se nie verwöhnt, und jetz erscht heig se das ungereinisch eso öppis Choschtbars tüecht. Jede Momänt syg ihre wichtig worde. Jedi Stund und jedi Begägnig. Jede fründlech Blick und jedes ehrleche Wort.

Ihre erscht Spaziergang, do dür ds Dorf, isch sicher für si zum ne wunderbare Nöiafang worde. No us der Schwächi use, het si e sälbständigi Stärchi afo entwickle. Und si het es Ziel vor Ouge gha und uf das isch si zue.

Bim nöchschte Burehuus isch si verschwunde. Es paar Härdöpfel und es Halbdotze Eier het si wölle go choufe. Eifach sälber öppis go choufe. Und uf em blockierte Wägeli, dört im Tenn, chly abhocke und es paar Wort mit de Lüt brichte. Ihre alte Mueterwitz wider schüüch lo uflüüchte u de nachhär wider langsam heigo.

Dank dere nöi erwachte Energie isch das für si, a däm geschtrige Dezämbermorge müglich worde.

Aus: Stärne im Advänt von Elisabeth Zurbrügg